نگران سوژه نباشيد. چيزي كه زياد پيدا مي شود سوژه است. جامعه اي كه بين سنتي بودن و مدرن شدن گير كرده، تمام اشخاص، مكان ها، رفتار ها، روابط و اتفاق هايش طنز آميز است. فقط كافي است بتوانيد آن ها را بنويسيد. البته يك اشكال وجود دارد: خنداندن آدم هاي چنين جامعه اي به شدت سخت است، تمام لطيفه ها و نوشته هاي طنز آميز براي اين ها خاطره است.
مي توانيد براي ساختن شعر طنز دو مصراع بي ربط را در يك بيت جا دهيد، همين بي ربطي باعث خنده مي شود، بسياري از طنز پردازان معروف معاصر از اين تكنيك در شعرهايشان استفاده كرده اند، كه به آن تكنيك «نامربوط گويي» يا «اين دو مصرع با چسب دو قلو هم به هم نمي چسبند لطفاً تلاش نكنيد» مي گويند.
به هيچ كس رحم نكنيد، براي خنداندن ديگران همه را مسخره كنيد. از آدم هاي غريبه شروع كنيد تا به دوستان نزديكتان برسيد. اگر جواب نداد، اقوام درجه يك و دو را امتحان كنيد. اگر باز هم كسي نخنديد، خودتان را سوژه كنيد. مطمئناً جواب مي دهد، اگر جواب نداد، شما آدم بي مزه اي هستيد. البته نگران نباشيد، طنز پرداز بي مزه هم زياد داريم كه آثارشان را گاهي طنز سياه يا گروتسك مي نامند و گاهي آثار خود را بالاتر از فهم مخاطب تصور مي كنند.
مخاطبان را تهديد كنيد كه اگر نخندند، ديگر طنز نخواهيد نوشت، مطمئناً آن ها نخواهند خنديد. راه درست تر آن است كه بگوييد: «اگر نخنديد به طنز نويسي ادامه خواهم داد.» آن وقت ببينيد چگونه از خنده زمين را گاز مي گيرند. درست حدس زديد در اين دنيا همه چيز برعكس است.
يك گروه حرفه اي خنده كن تشكيل دهيد، تا وقتي در شب هاي شعر طنز، آثارتان را مي خوانيد، از خنده روده بر شوند و با خنده هاي خود سالن را منفجر كنند. به بعضي از آن ها بگوييد صندلي ها را از خنده گاز بگيرند و از برخي بخواهيد از خنده غش كنند، اين طوري مي توانيد ادعا كنيد كه كار شما گرفته است.
اگر مي خواهيد طنز پرداز محبوب زير 18 سال شويد، در يكي از مجلات «چهل كلاغ» يا «شير تو شير جوان» به نوشتن متن هاي بي نمك و توهين آميز در مورد شخصيت هاي معروف سياسي و اجتماعي بپردازيد. با اين كار هم زنگ خور تلفنتان بالا مي رود و هم به زودي به يك چهره محبوب زير 18 ساله ها تبديل مي شويد. در نوشته هايتان حتماً به نيكبخت و گلزار و ديگر شخصيت هاي محبوب زير 18 سال بپردازيد و از اصطلاحات «خفن»، «نسل سومي»، «جواتي»، «آي كيو» و ... استفاده كنيد. مي تونيد براي شهرت بيشتر اسم خودتان را عوض كنيد.
از رو نرويد در صورت نداشتن استعداد هم به كار خود ادامه دهيد يا در جواني طنز پرداز مي شويد يا در ميانسالي مدير اداره توليد و نشر خنده مي شويد يا در پيري به عنوان استاد و پيشكسوت مورد تقدير قرار مي گيريد كه در هر صورت شما به عنوان يك طنز پرداز شناخته مي شويد.
مي توانيد براي ساختن شعر طنز دو مصراع بي ربط را در يك بيت جا دهيد، همين بي ربطي باعث خنده مي شود، بسياري از طنز پردازان معروف معاصر از اين تكنيك در شعرهايشان استفاده كرده اند، كه به آن تكنيك «نامربوط گويي» يا «اين دو مصرع با چسب دو قلو هم به هم نمي چسبند لطفاً تلاش نكنيد» مي گويند.
به هيچ كس رحم نكنيد، براي خنداندن ديگران همه را مسخره كنيد. از آدم هاي غريبه شروع كنيد تا به دوستان نزديكتان برسيد. اگر جواب نداد، اقوام درجه يك و دو را امتحان كنيد. اگر باز هم كسي نخنديد، خودتان را سوژه كنيد. مطمئناً جواب مي دهد، اگر جواب نداد، شما آدم بي مزه اي هستيد. البته نگران نباشيد، طنز پرداز بي مزه هم زياد داريم كه آثارشان را گاهي طنز سياه يا گروتسك مي نامند و گاهي آثار خود را بالاتر از فهم مخاطب تصور مي كنند.
مخاطبان را تهديد كنيد كه اگر نخندند، ديگر طنز نخواهيد نوشت، مطمئناً آن ها نخواهند خنديد. راه درست تر آن است كه بگوييد: «اگر نخنديد به طنز نويسي ادامه خواهم داد.» آن وقت ببينيد چگونه از خنده زمين را گاز مي گيرند. درست حدس زديد در اين دنيا همه چيز برعكس است.
يك گروه حرفه اي خنده كن تشكيل دهيد، تا وقتي در شب هاي شعر طنز، آثارتان را مي خوانيد، از خنده روده بر شوند و با خنده هاي خود سالن را منفجر كنند. به بعضي از آن ها بگوييد صندلي ها را از خنده گاز بگيرند و از برخي بخواهيد از خنده غش كنند، اين طوري مي توانيد ادعا كنيد كه كار شما گرفته است.
اگر مي خواهيد طنز پرداز محبوب زير 18 سال شويد، در يكي از مجلات «چهل كلاغ» يا «شير تو شير جوان» به نوشتن متن هاي بي نمك و توهين آميز در مورد شخصيت هاي معروف سياسي و اجتماعي بپردازيد. با اين كار هم زنگ خور تلفنتان بالا مي رود و هم به زودي به يك چهره محبوب زير 18 ساله ها تبديل مي شويد. در نوشته هايتان حتماً به نيكبخت و گلزار و ديگر شخصيت هاي محبوب زير 18 سال بپردازيد و از اصطلاحات «خفن»، «نسل سومي»، «جواتي»، «آي كيو» و ... استفاده كنيد. مي تونيد براي شهرت بيشتر اسم خودتان را عوض كنيد.
از رو نرويد در صورت نداشتن استعداد هم به كار خود ادامه دهيد يا در جواني طنز پرداز مي شويد يا در ميانسالي مدير اداره توليد و نشر خنده مي شويد يا در پيري به عنوان استاد و پيشكسوت مورد تقدير قرار مي گيريد كه در هر صورت شما به عنوان يك طنز پرداز شناخته مي شويد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر